Zimne wody Wenisany – Linior Goralik

Date
wrz, 29, 2021

Zimne wody Wenisany – Linior Goralik

„Zimne wody Wenisany” to książka, która zaczyna się dosyć dziwnie. Kilka pierwszych stron wprawiło mnie w nie małe zdumienie, a wręcz w konsternację. Z lekkimi obawami zagłębiałam się w lekturę, ale po chwili przepadłam w świecie stworzonym przez Linor Goralik.

Pomysł na tę opowieść niesamowicie mnie zauroczył. Tytułowa Wenisiana to tak naprawdę dwa światy – Weniskajl i Weniswajt – które położone są w przedziwny sposób. Jedno z nich leży nad a drugi pod wodą. W jednym żyją ludzie, a w innym ptakopodobni gabo oraz ci, którzy się utopili. Te potwory mogą szybować nad powierzchnią, a dzieci objęte są srogimi nakazami i zakazami, ponieważ gabo mogą je porwać do swojego świata. Agata, główna bohaterka książki, pewnego dnia wpada do wody i poznaje Weniswajt.

Muszę zaznaczyć, że ‘Zimne wody Wenisiany” to nie jest lektura dla wszystkich. To opowieść piękna, oryginalna, krótka, ale napisana tak, że trzeba się wczuć w ten świat, styl autora, aby go w pełni docenić. Intrygująca fabuła przyciąga wzrok młodych czytelników, ale (co muszę zaznaczyć) jest to opowieść wymagająca. W jej odmienności kryje się cały urok, bo gdy tylko przełamałam się i wczułam w styl Linor Goralik, przepadłam. Styl „Zimnych wód Wenisiany” jest magiczny, chaotyczny, pełny powtórzeń, tak inny od podobnych historii, ale to czyni go wyjątkowym. Poznawałam świat wykreowany przez autorkę z wielkim zaangażowaniem, a losy Agaty śledziłam z bijącym sercem. Cudowne w tej książce jest również to, że Wenisiana tak bardzo przypomina naszą, piękną Wenecję, ale jest o wiele bardziej mroczna i tajemnicza. Pełno w niej tajemniczych uliczek, ślepych zaułków i niebezpieczeństw, które nie pozwalają poczuć się bezpiecznie. Szczególnie zagrożone mogą poczuć się dzieci, które przemieszczają się ulicami miasta przywiązane do siebie i pod czujnym okiem dorosłych.

Powieść Linor Goralik to historia krótka, ale w tym przypadku mniej znaczy więcej. Wszystko zostało zawarte na 184 tronach. Zadziwiające, że każde zdanie, które znajdziemy w tej książce, można rozwinąć. Trudno również wyróżnić dobrych i złych bohaterów. Wszyscy są wielowymiarowi, niejednoznaczni, barwni i zadziwiający. Nawet Agata, która wpada do wody, jest bohaterką, którą nie można wpisać do kanonu dobrej postaci. Wszyscy bywają egoistyczni, popełniają błędy, ale to czyni ich bardziej prawdziwymi.

„Zimne wody Wenisiany” to piękna opowieść, która was zaczaruje i oczaruje.


Autor: Linior Goralik
Tłumaczenie: Agnieszka Sowińska
Tytuł: Zimne wody Wenisan
Tytuł oryginalny: Холодная вода Венисаны
Wydawnictwo: Dwukropek
Wydanie: I
Data wydania: 2021-04-21
Kategoria: literatura dziecięca, 10+


Kasia

Położna. Mama Gabrysia. Książki kocham czytać od dzieciństwa, a teraz poznaje świat powieści dla dzieci. Kocham mój zawód, ale spełniam się także pisząc i szydełkując. Ciągle chcę doświadczać czegoś nowego.

Leave a comment

Related Posts


Przeczytaj również

Zapowiedź: Opowieści o porach roku

Zapowiedź: Opowieści o porach roku

Szkrabajekmar 13, 2024

Szesnaście historii, cztery pory roku i cała plejada rozmaitych postaci – malutka popielica, która nie chce zapaść w sen zimowy,…

Magiczny ekspres – Anca Sturm

Magiczny ekspres – Anca Sturm

Kasialis 28, 2020

Magiczny ekspres – Anca Sturm Magiczny ekspres to książka, która zachwyci zarówno dzieci, młodzież, jak i dorosłych. Tak, tak –…

Książeczki dla ciekawskich!

Książeczki dla ciekawskich!

Kasialut 15, 2023

Po co kotu wąsy? Dlaczego koty mają mokre noski? Czy koty przynoszą pecha? Czy koty lubią głaskanie? Dlaczego koty nie…

Bambi. Nostalgia – Bob Grant

Bambi. Nostalgia – Bob Grant

Kasiasie 23, 2020

Kto nie zna Bambiego? Ten uroczy jelonek rozkochał w sobie kolejne pokolenia dzieci! W czasach dzieciństwa miałam również książkową wersję,…

Zapowiedź: Mikrocuda. Było sobie ziarenko

Zapowiedź: Mikrocuda. Było sobie ziarenko

Szkrabajekmar 6, 2024

Pewnej jesieni małe ziarenko zostaje zasiane na polu przez rolnika. Musi się bardzo zahartować, by przetrwać mrozy. Gdy nadchodzi wiosna…