Zmora. Czarolina. Tom 4-Douye Sylvia, Antista Paola

Z tajemnicami zawsze jest tak, że w końcu ktoś podejmie się znalezienia rozwiązania dla każdej z nich. Owszem niekiedy nie jesteśmy gotowi by w pełni odkryć jej głębie, tylko że los nie daje nam wyjścia. Raz rozpoczęta podróż musi zakończyć się odnalezieniem sedna. Czarolina wciąż jest pośrodku tej magicznej wyprawy. Wciąż kocha wszelkie magiczne istoty i chce nauczyć się im pomagać, jednak sytuacja nieco się skomplikowała. Gdy przyjaciele wraz z profesorem szukają rozwiązania kłopotów, w jakie wpadła dziewczyna, ta tkwi między jawą a snem. Wyspa Vorn wciąż zaskakuje magią i tajemnicami. Tam, gdzie fantastykolodzy badają stwory z mitów, legend i wszelkich znanych nam baśni, na rozwiązanie czeka nie jeden wątek. Kto zamieniał istoty w szklane posągi? Kim jest przybysz, który posiadał tylko szkielet? Jakie tajemnice ma profesor Balzar, a jakie Madame C? Czy istnieje sposób na odgonienie zwiastuna? Odpowiedzi majaczą na horyzoncie i już wkrótce je poznacie, choć powolutku i nie od razu.

Zmora

Czarolina już na stałe zagościła w naszych sercach i na półce. Nie mogło zabraknąć więc czasu spędzonego z czwartym już tomem tej magicznej i pobudzającej wyobraźnie opowieści. Zmora nadaje dynamiki biegowi wydarzeń, który, choć odkrywa przed nami sporo kart, nadal skrywa wiele w swym tle. Wyspa Vorn wciąż jest przepiękna, magiczna i zachwycająca, a historia Czaroliny zdaje się rozjaśniać z każdą przewracaną stroną. Warstwa tekstowa zachwyca lekkością, detalami i pomysłem na rozwój fabuły. Czytelnik wciąż chce więcej, a nawet to, co dostaje, nie wystarcza, by zaspokoić ciekawość i głód przygody. Tym razem więcej tu akcji między bohaterami, niźli samych stworzeń, ale nie umniejsza to przyjemności z czytania. Całość jest zachwycająca. Zmora trzyma poziom poprzednich tomów i świetnie wpisuje się tematyką. Mamy okazje dostrzec całkiem inne oblicza niektórych postaci i dowiedzieć się więcej o tym, jak trafili na wyspę.

Wśród bohaterów

Tu zaskoczeniom nie ma końca. Autorka ciekawie i realnie prowadzi swoich bohaterów ku przygodzie, nie zapominając równocześnie o głębi każdego z nich. Są różni i wciąż odkrywają, na co ich stać, jednocześnie uczą się empatii i spostrzegawczości. Czarolina jest tu niezwykle ważną postacią, ale pozostali umiejętnie walczą o zapamiętanie. Tajemnice wyspy powoli absorbują każdego i odsłaniają coraz więcej. Jestem zachwycona doborem tematyki. Zmora bowiem to kopalnia, pełna magii i problemów, które dotknąć mogą nas wszystkich. Od odkrycia własnych korzeni, przepracowania tego, że jest się adoptowanym czy odstaje od rówieśników. Czarolina i przyjaciele muszą mierzyć się z tym osobno i powoli dojść do tego, że raźniej w grupie.

Wśród ilustracji

Gdyby nie obraz, nasz mózg z pewnością nieco inaczej odbierałby opowieści o wyspie Vorn. Nie byłoby to złe, ale z pewnością inne dla każdego. Na szczęście kreska po raz kolejny idealnie wpasowała się każdym zawijasem, pociągnięciem czy postawioną kropką i wypełnieniem tej historii kolorem. Baśniowe krajobrazy, magiczne istoty i przepiękne barwy witające nas na poszczególnych stronach są idealnym dopełnieniem porywającej fabuły. Wciągająca, pobudzająca wyobraźnie i czarująca opowieść zmalowana w nietuzinkowym stylu. Każda ilustracja odzwierciedla dynamikę, emocje bohaterów i hipnotyzuje czytelnika na długie minuty. Kilkukrotna lektura daje nam możliwość dostrzeżenia detali i podziwiania bajkowych miejsc.

Podsumowanie

Zmora daje nam to, co do tej pory sprawiało, że z utęsknieniem czekaliśmy na kolejne odsłony historii Czaroliny i przyjaciół z wyspy Vorn. Tym razem zaczynają pojawiać się odpowiedzi, które, choć odsłaniają niewiele, to dają do zrozumienia, że ta prze magiczna, bajkowa i intrygująca opowieść chyli się ku końcowi. Ponownie zakochaliśmy się w humorze, zagadkach i magicznych stworzeniach, które aż się proszą o przytulenie i ratunek. Zachwyci was fabuła, kreacja postaci i ilustracje, które dopełniają całość i nadają jej głębi.