Blog

Ponownie witamy się z Mru Mru i Wielką, które żyję sobie spokojnie, razem, w lesie. W tej części przygód małej i dużej niedźwiedzicy przyjrzymy się gwiazdom. Nocne niebo intryguje i fascynuję, a gdy zgłębimy się w podstawową wiedzę o kosmosie, to zaczynamy czuć się malutcy względem całego wszechświata.

W lesie panuje cisza, bo zwierzęta zajęte są kontemplowaniem nocnego nieba. Gdy Mru Mru dostrzega gwiazdy, jest nimi zachwycona. Małe, świecące punkciki strasznie ja fascynują. Mała niedźwiedzica postanawia dosięgnąć gwiazd i w tym celu wspina się na drzewo, jednak okazuje się, że one nadal są za daleko. Wtedy sowa zaczyna opowiadać o tym, że czas gwiazd płynie inaczej, niż ten zwierząt na ziemi. Wiele świecących punkcików już dawno zgasło, a do nas dociera tylko ich światło.

„Mru Mru i gwiazda” to książka, która otula. Niczym ciepły koc. Idealnie nadaje się na wieczorne czytanie, bo uspokaja i wycisza. Napisana jest z zadziwiającą lekkością i chociaż tekstu na stronach nie ma dużo, to się przez niego płynie. Historia Mru Mru fascynuje – dzieci, z zapartym tchem obserwują jej zmagania i wspinaczkę ku gwiazdom. Maluchy również chciałby dotknąć tych migoczących punkcików. Jest to pragnienie, które przekazują im ich rodzice, a rodzicom dziadkowie. Gwiazdy od zawsze fascynowały ludzkość i nadal tak jest.

Tak jak i w poprzednich częściach, autorka z wielką gracją i delikatnością, porusza temat czasu, jego upływu. Dla gwiazd płynie on inaczej, wolniej i dłużej. Dla nas, ludzi, te kilkadziesiąt lat, które nam dano, to ogrom, jednak w perspektywie kosmosu to jest nic. „Mru Mru i gwiazda” to opowieść, która skłania do refleksji. Można po nią sięgnąć w chwilach, kiedy trzema wytłumaczyć dziecku, dlaczego ktoś bliski odszedł.

Książeczka Kaisy Happonen nacechowana jest pozytywnymi emocjami – taką radością, beztroską i miłością. Można się przy niej wzruszyć, szczególnie przy ostatnich stronach. Z wytęsknieniem będę czekać na kolejną część przygód Mru Mru.

---

Autor: Kaisa Happonen

---